Αικατερίνη Λασκαρίδου-Χρηστομάνου (1842-1916)

Η Αικατερίνη Λασκαρίδου ήταν κόρη του Κωνσταντίνου Α. Χρηστομάνου, εμπόρου από το Μελένικο και αδελφή του καθηγητή και ιδρυτή του Γενικού Χημείου, Αναστασίου Χρηστομάνου.

Γεννήθηκε στη Βιέννη το 1842 και σε ηλικία 17 ετών παντρεύτηκε το 1859 τον Λάσκαρη Π. Λασκαρίδη, λονδρέζο έμπορο εκ Τραπεζούντος. Σπούδασε παιδαγωγικά στη Βιέννη και έπειτε μετακόμισε στην Ελλάδα.

Το 1864 ιδρύει στην Καλλιθέα το ελληνικό παρθεναγωγείο, στο οποίο έλαβαν την πρώτη τους μόρφωση χιλιάδες Ελληνίδες. Η Αικατερίνη Λασκαρίδου επιθυμεί να εισαγάγει το Φροεβελιανό σύστημα στην Ελλάδα και πηγαίνει στη Δυτική Ευρώπη για σπουδές. Όταν επιστρέφει, διαθέτει όλη την περιουσία της, προκειμένου να διαδοθεί η Φροεβελιανή μέθοδος, ενώ οργανώνει για πρώτη φορά τη γυμναστική για γυναίκες, στην Ελλάδα, σύμφωνα με το σουηδικό σύστημα. Το 1897 ιδρύει νηπιαγωγείο, με πρότυπο παιδικό κήπο, απ’ όπου αποφοιτούν χιλιάδες γυναίκες νηπιαγωγοί και στη συνέχεια διδάσκουν στην ελεύθερη Ελλάδα και στον απανταχού ελληνισμό.

Με τον Λασκαρίδη απέκτησαν  δύο κόρες: την Σοφία (1878-1965) που ήταν ζωγράφος και την Ειρήνη (1882-1958), που ίδρυσε τον Οίκο Τυφλών στην Καλλιθέα και εισήγαγε στην Ελλάδα τη μέθοδο ανάγνωσης Braille για τους τυφλούς. Πέθανε το 1916.

 

Η Αικατερίνη Χρηστομάνου-Λασκαρίδου στην ταράτσα του σπιτιού της, επί της οδού Λασκαρίδου, κατά τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα.